حسرت روز نکو

کـــودک مست نـگاهش که ره بـیگانه گرفت

چه قــــیامت که دل از عــاشق دیوانه گرفت

غنچه بخت مــــــرا داغ فـــــــراوان بدلست

تا که خون جــــــگرم، شوخ به پیمانه گرفت

حسرت روز نکو را چه خورد دل که غمش

به مـــــیان دل امــــید نشــست خــانه گرفت

یاد آنروز که دلـــــــم محو رخش گشته بخیر

که دل از غــــــایت شوخی به زولانه گرفت

به جـــــز از ماه کی داند قصه خورشید مرا

وه چـــسان عشق شد و مذهب پروانه گرفت

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: